Środowisko przyrodnicze Azji
Azja to prawdziwy kontynent kontrastów! Około 75% jej obszaru zajmują wyżyny i góry, w tym najwyższe na świecie pasma górskie - Himalaje. Na kontynencie znajduje się zarówno najwyższy szczyt Ziemi (Mount Everest), jak i najgłębsza depresja, co tworzy niesamowite kontrasty wysokościowe.
Budowa geologiczna Azji jest niezwykle zróżnicowana. Najstarsze skały, powstałe ponad 1,5 mld lat temu, budują podłoże Niziny Chińskiej i Zachodniosyberyjskiej. W wyniku ruchów górotwórczych uformowały się dwa główne pasy górskie - jeden biegnący równoleżnikowo na południu (m.in. Himalaje i Hindukusz), a drugi południkowo na wschodzie. Oba znajdują się w aktywnej strefie sejsmicznej, gdzie często występują trzęsienia ziemi i wybuchy wulkanów.
Klimat Azji kształtują cztery główne czynniki: położenie geograficzne, ukształtowanie terenu, cyrkulacja monsunowa oraz morskie prądy. Kontynent leży we wszystkich strefach klimatycznych, ale dominują cechy klimatu kontynentalnego. W Azji występują ogromne kontrasty klimatyczne - od -40°C na północy Rosji do ponad +40°C na Półwyspie Arabskim!
Czy wiesz, że...? W indyjskiej miejscowości Cevapundi spada średnio 11 000 mm opadów rocznie, podczas gdy w kotlinie Turfańskiej zaledwie 20 mm. To ponad 500 razy więcej!
Sieć rzeczna Azji ma charakterystyczny, promienisty układ. Większość dużych rzek wypływa z górskich obszarów w centrum kontynentu i płynie w kierunku trzech oceanów. Do najważniejszych rzek należą: Indus i Ganges (Ocean Indyjski), Jangcy i Huanghe (Ocean Spokojny) oraz Jenisej, Lena i Ob (Ocean Arktyczny).