Rzeźbotwórcza działalność wiatru

Procesy eoliczne obejmują erozję, transport i akumulację materiału przez wiatr. Ich intensywność zależy od czynników takich jak kierunek, częstość i prędkość wiatru, podatność podłoża na wywiewanie oraz warunki klimatyczne. Działalność człowieka również ma wpływ na te procesy.

Niszcząca działalność wiatru przejawia się głównie poprzez deflację i korazję. Deflacja polega na wywiewaniu cząstek mineralnych z powierzchni, tworząc formy takie jak misy deflacyjne, ostańce deflacyjne i bruk deflacyjny. Korazja to proces ścierania i drążenia skał przez twarde ziarna mineralne przenoszone przez wiatr.

Transport eoliczny odbywa się na trzy sposoby: pełzanie (materiał toczony po podłożu), saltacja (materiał odrywa się na chwilę od podłoża) i suspensja (materiał utrzymuje się w powietrzu przez dłuższy czas).

Definicja: Deflacja to proces wywiewania drobnych cząstek mineralnych z powierzchni przez wiatr, prowadzący do powstawania charakterystycznych form terenu.

Przykład: Przykładem formy powstałej w wyniku deflacji są ostańce deflacyjne - pagórki o stromych stokach pozostałe po wywiewaniu otaczającego materiału.