Absolutyzm oświecony w XVIII wieku - system rządów łączący silną władzę monarchy z ideami oświeceniowymi, gdzie władca działa dla dobra poddanych poprzez reformy państwowe.
- Absolutyzm oświecony w Rosji charakteryzował się głębokimi reformami wprowadzonymi przez Piotra I Wielkiego i Katarzynę II
- Absolutyzm oświecony w Prusach pod rządami Fryderyka Wilhelma I skupiał się na modernizacji armii i administracji
- Reformy oświeceniowe w Austrii za czasów Józefa II koncentrowały się na tolerancji religijnej i rozwoju edukacji
- Cechy absolutyzmu oświeconego obejmowały centralizację władzy, reformy administracyjne i gospodarcze