Sparta i jej społeczeństwo
Sparta była polis grecką położoną na południu Grecji. Istniała od VIII wieku p.n.e. do I wieku p.n.e. i słynęła ze swojego wojskowego charakteru. W przeciwieństwie do Aten, Sparta stawiała na wojsko, a nie na kulturę.
Społeczeństwo Sparty dzieliło się na trzy grupy. Na samym dole byli heloci - niewolnicy pracujący na roli. Wyżej stali periojkowie, którzy zajmowali się rzemiosłem i handlem - mieli wolność, ale nie byli obywatelami. Najwyższą grupą byli spartańscy mężczyźni - pełnoprawni obywatele.
Życie spartańskiego chłopca było surowo zaplanowane. Do 7 roku życia był pod opieką matki, później przechodził pod opiekę państwa. Od 12 roku życia rozpoczynał szkolenie wojskowe. Dopiero jako 30-latek zostawał pełnoprawnym obywatelem, który mógł założyć rodzinę i otrzymywał ziemię, ale nadal służył w wojsku aż do 60 roku życia.
Wyobraź sobie! W Sparcie małe dzieci były zabierane od rodzin i wychowywane przez państwo, które robiło z nich żołnierzy. Dlatego do dziś mówimy o kimś bardzo surowym i zdyscyplinowanym, że jest "spartański".