Apollo - Bóg Sztuki i Przepowiedni w Mitologii Greckiej
Apollo, jeden z najważniejszych bogów olimpijskich, był uosobieniem piękna, światła i harmonii. Jako syn Zeusa, władcy bogów, oraz tytanidy Latony, należał do najwyższej rangi bóstw zamieszkujących Olimp. Jego bliźniacza siostra Artemida dzieliła z nim niektóre atrybuty związane ze światłem i łowiectwem, jednak Apollo wyróżniał się własną, wyjątkową domeną władzy.
Definicja: Apollo był bogiem słońca, muzyki, poezji, sztuki, przepowiedni oraz nauki. Jego wieloaspektowa natura czyniła go jednym z najbardziej czczonych bóstw w starożytnej Grecji.
Szczególne miejsce w kulcie Apolla zajmowała wyrocznia w Delfach, gdzie za pośrednictwem kapłanki Pytii przekazywał śmiertelnikom przepowiednie. Świątynia w Delfach stała się najważniejszym centrum religijnym starożytnego świata, do którego pielgrzymowali władcy i zwykli ludzie, szukając boskiej porady w najważniejszych sprawach.
Jako patron sztuk pięknych, Apollo był nieodłącznie związany z lirą - instrumentem symbolizującym harmonię i porządek świata. Jego nadzwyczajne piękno fizyczne stało się synonimem męskiej urody w kulturze greckiej, a określenie "apolliński" do dziś oznacza ideał męskiego piękna. W sztuce przedstawiany był najczęściej jako młody, atletycznie zbudowany mężczyzna z lirą lub łukiem, często w otoczeniu muz - patronek różnych dziedzin sztuki.