Cywilizacje Indii i Chin
Cywilizacja doliny Indusu powstała około 2400 lat p.n.e. z głównymi miastami Harappa i Mohendżo Daro. Gospodarka opierała się na handlu i rolnictwie - uprawiano pszenicę, ryż, bawełnę i wiele innych roślin. Rozwijało się też rzemiosło i produkcja ceramiki.
W pierwszej połowie II tysiąclecia p.n.e. Ariowie podbili dolinę Indusu, wprowadzając system kastowy. Później Indie były podzielone na mniejsze państwa, a niektóre tereny zajęli Persowie, a potem wojska Aleksandra Wielkiego. Dopiero około 321 r. p.n.e. Indie zostały zjednoczone przez dynastię Maurjów, osiągając rozkwit za panowania króla Aśoki.
Dominującą religią w Indiach jest politeistyczny hinduizm. Na przełomie VI i V w. p.n.e. Siddhartha Gautama zapoczątkował buddyzm, którego istotą są Cztery Szlachetne Prawdy i Ośmioraka Ścieżka prowadząca do nirwany.
Czy wiesz, że? Buddyzm ma wiele odmian, ale wszyscy buddyści respektują siebie nawzajem, uznając różne drogi prowadzące do tego samego celu.
Cywilizacja chińska rozwinęła się w dolinach rzek Huang He i Jangcy, z ryżem jako podstawowym źródłem pożywienia. Pierwsi historyczni władcy pochodzili z dynastii Shang (od XVIII w. p.n.e.). W 221 r. p.n.e. Shi Huangdi zjednoczył Chiny, tworząc cesarstwo, które przetrwało aż do XX wieku.
Chińczycy znali pismo, studiowali astronomię, potrafili rozwiązywać równania kwadratowe i wynaleźli wiele przełomowych technologii papier, proch strzelniczy, porcelanę i ruchomą czcionkę. Opanowali również techniki wytopu żelaza i produkcji jedwabiu. Najwybitniejszymi filozofami byli Konfucjusz (twórca konfucjanizmu) i Laozi (twórca taoizmu).