Druga do zwycięstwa
Na początku II wojny światowej Amerykanie starali się utrzymać neutralność, ale prezydent Roosevelt wspierał Wielką Brytanię, dostarczając jej broń. Przełomowym momentem było podpisanie Karty Atlantyckiej 14 sierpnia 1941 roku, która gwarantowała demokratyczne zmiany w Europie i prawo narodów do samostanowienia.
Po japońskim ataku na Pearl Harbor w grudniu 1941 roku, USA przystąpiły do wojny i wraz z Wielką Brytanią oraz ZSRR stworzyły wielką koalicję. Przedstawiciele tych państw, znani jako "Wielka Trójka", spotykali się na konferencjach, by ustalić strategię wojenną i powojenny porządek świata. Na konferencji w Teheranie (1943) uzgodniono otwarcie drugiego frontu we Francji. Na konferencji w Jałcie (1945) potwierdzono strefy wpływów - wschodnia Europa, w tym Polska, miała znaleźć się pod wpływami sowieckimi.
Warto wiedzieć! Na konferencjach Wielkiej Trójki decydowano o losach Polski bez udziału polskich przedstawicieli!
Drugi front w Europie został otwarty 6 czerwca 1944 roku, kiedy siły alianckie pod dowództwem gen. Eisenhowera przeprowadziły desant w Normandii. Po nieudanej operacji "Market Garden" w Holandii, zachodnie Niemcy zostały zajęte dopiero w marcu 1945 roku. W tym czasie na wschodzie Sowieci prowadzili operację "Bagration", która doprowadziła ich do linii Wisły, a następnie do Berlina. Niemcy skapitulowały 8/9 maja 1945 roku.
Wojna na Dalekim Wschodzie toczyła się dłużej. Amerykanie, stosując taktykę "żabich skoków", wyzwalali kolejne wyspy. Aby przyspieszyć kapitulację Japonii, USA zrzuciły bomby atomowe na Hiroszimę (6 sierpnia 1945) i Nagasaki (9 sierpnia). Japonia poddała się 2 września 1945 roku, co uznaje się za oficjalny koniec II wojny światowej.