Historia /

konflikt cesarstwa z papiestwem

konflikt cesarstwa z papiestwem

 Konflikt cesarstwa z
papiestwem
Sytuacja w Kościele
Upadek monarchii karolińskiej przyczynił się do kryzysu Kościoła zachodniego.
Papieże j

konflikt cesarstwa z papiestwem

user profile picture

Natalia Strzępek

29 844 Obserwujących

232

Udostępnij

Zapisz

notatka historia

 

1/2

Notatka

Konflikt cesarstwa z papiestwem Sytuacja w Kościele Upadek monarchii karolińskiej przyczynił się do kryzysu Kościoła zachodniego. Papieże jako przywódcy Państwa Kościelnego często byli bardziej zaangażowani w sprawy świeckie niż duchowe. Osoby wybierane na tron papieski pochodziły ze znaczących rodów rzymskich i skupiały się przede wszystkim na dbaniu o interesy swoich rodzin. Władcy europejscy w celu realizacji swojej polityki sami decydowali o wyborze osób na urzędy kościelne w swoim kraju. Kryzys papiestwa wpłynął na złą sytuację w całym Kościele: • upowszechniła się symonia, ● wzrósł nepotyzm, duchowni łamali celibat. Zmiany w Kościele W X-XI w. wprowadzono w Kościele istotne zmiany, które przyczyniły się do jego odnowy. W X w. czołowym ośrodkiem dążącym do zmian w Kościele był klasztor benedyktynów w Cluny we Francji, który zainicjował reformę kluniacką. Zakładała rozbudowanie liturgii oraz poświęcanie przez zakonników więcej czasu na modlitwę i badanie świętych tekstów. Nowe ideały życia religijnego były upowszechniane przez inne klasztory podlegające opactwu w Cluny. W 1059 r. dokonano zmiany w procedurze powołania papieża. Jego wybór miał być dokonywany przez kardynałów (najwyższych duchownych) w czasie ich zgromadzenia zwanego konklawe. Na lata 1073-1085 przypadł pontyfikat papieża Grzegorza VII, któremu bardzo zależało na poprawie sytuacji w Kościele. Dążył również do zwiększenia władzy papiestwa w Europie, co zostało wyrażone w dokumencie Dictatus papae z 1075 r. Reforma gregoriańska: zakazanie symonii, • wprowadzenie obowiązkowego celibatu dla duchownych, • wzmocnienie władzy papieża, zabronienie władcom nadawania...

Więcej zabawy podczas nauki z nami

Ucz się od najlepszych studentów z pomocą 620.000 notatek!
Ucz się od najlepszych studentów z pomocą 620.000 notatek!
Nawiązuj kontakty z innymi studentami i pomagaj im w nauce!
Nawiązuj kontakty z innymi studentami i pomagaj im w nauce!
Zdobywaj lepsze oceny bez niepotrzebnego stresu!
Zdobywaj lepsze oceny bez niepotrzebnego stresu!

Pobierz aplikację

Alternatywny zapis:

stanowisk kościelnych. Rekonstrukcja opactwa w Cluny z końca XI w 11111111111 1 1141 Konflikt cesarstwa & papiestwem Konflikt Grzegorza VII z cesarzem Henrykiem IV stał się początkiem sporu o inwestyturę. Cesarz Henryk IV był wrogo nastawiony do decyzji papieża dotyczącej inwestytury duchowej. Uznał ją za próbę ograniczenia jego władzy i dlatego nie zamierzał się do niej dostosować. Grzegorz VII w celu zmuszenia cesarza do uległości nałożył na niego ekskomunikę. To spowodowało, że od władcy zaczęli się odwracać jego poddani, którzy wywołali bunt w Niemczech. Henryk IV, chcąc opanować sytuację w kraju, postanowił się ukorzyć przed papieżem. W tym celu udał się w 1077 r. do zamku w Canossie, w którym przebywał Grzegorz VII. Papież ostatecznie zdjął ekskomunikę i chwilowo umocnił swoją pozycję. Cesarz po stłumieniu buntu w Niemczech znowu skierował się przeciwko Grzegorzowi VII. Spór cesarza z papieżem spowodował, że europejscy władcy podzielili się na dwa stronnictwa: obóz gregoriański i obóz cesarski. W 1084 r. Henryk IV zajął Rzym i przyczynił się do wyboru antypapieża, natomiast Grzegorz VII uciekł z miasta i niedługo później zmarł. Spór o inwestyturę był kontynuowany jeszcze przez kilkadziesiąt lat. Konkordat wormacki Konflikt cesarstwa z papiestwem o inwestyturę został zakończony w I połowie XII w. W 1122 r. w Wormacji cesarz Henryk V. zawarł porozumienie z papieżem Kalikstem.II. Postanowienia konkordatu wormackiego: • biskup miał być wybierany zgodnie z prawem kościelnym i zaakceptowany przez papieża, • cesarzowi przysługiwało prawo przyznawania lenna (dóbr ziemskich) nowemu dostojnikowi kościelnemu, • papież nadawał pierścień i pastorał (symbole władzy duchowej), ● cesarz wręczał berto (symbol władzy świeckiej). Wzrost znaczenia papiestwa Papiestwo uzyskało szczył połęgi za papieża Innocentego III. Innocenty III w czasie swojego pontyfikatu (1198-1216) prowadził aktywną politykę zewnętrzną i wewnętrzną: skupienie władzy w Kościele pod swoim zarządem, ● zapoczątkowanie IV i V wyprawy krzyżowej do Ziemi Świętej i krucjaty przeciwko heretykom w południowej Francji, • wspieranie walk z muzułmanami na Półwyspie Iberyjskim, popieranie misji chrystianizacyjnych wśród plemion pogańskich żyjących nad Bałtykiem, dwukrotne ingerowanie Innocentego III w wybór nowego cesarza, narzucenie królom Francji i Anglii swojej woli politycznej, ● zatwierdzenie nowych zakonów dominikanów i franciszkanów, • zwołanie w 1215 r. soboru, który potwierdził prymat władzy papieskiej i uchwalił nowe zmiany w Kościele.