Koncepcje graniczne i Powstanie Wielkopolskie
Po odzyskaniu niepodległości istniały dwie główne koncepcje kształtu terytorialnego Polski. Koncepcja inkorporacyjna Romana Dmowskiego zakładała przyłączenie tylko ziem z polską większością, w tym Górnego Śląska i Pomorza. Z kolei koncepcja federacyjna Józefa Piłsudskiego przewidywała sojusz z Litwą, Białorusią i Ukrainą na wzór dawnej Rzeczypospolitej.
Pod koniec 1918 roku kwestia przynależności Wielkopolski stała się sporna między Polakami a Niemcami. Wizyta Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu 26 grudnia sprowokowała niemieckie ataki, co doprowadziło do wybuchu powstania wielkopolskiego. Powstańcy, początkowo pod dowództwem kpt. Stanisława Taczaka, a później gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego, szybko opanowali większość regionu.
W styczniu 1919 roku Niemcy rozpoczęli kontrofensywę, ale dzięki wsparciu Francji walki zostały wstrzymane rozejmem w Trewirze (16 lutego 1919 r.). Ostatecznie traktat wersalski przyznał Wielkopolskę Polsce, co było pierwszym znaczącym sukcesem w kształtowaniu zachodniej granicy.
Warto zapamiętać: Powstanie wielkopolskie było jednym z niewielu zwycięskich polskich powstań, które przyczyniło się bezpośrednio do włączenia Wielkopolski w granice odrodzonej Polski!