Między cesarstwem a papiestwem

Kościół w średniowieczu borykał się z licznymi problemami, takimi jak nepotyzm i symonia. Autorytet papieża upadł, ale poprawił się za czasów Franków. Kościoły w różnych krajach były podporządkowane władzy świeckiej, co prowadziło do konfliktów.

Definicja: Inwestytura to nadawanie godności kościelnych przez władców świeckich.

Przykład: Nepotyzm polegał na obsadzaniu stanowisk kościelnych swoimi znajomymi, a symonia na handlu funkcjami kościelnymi, np. sprzedaży rozgrzeszeń.

Konflikt z cesarzem Henrykiem IV

Cesarz Henryk IV odmówił podporządkowania się decyzjom papieża, co doprowadziło do jego ekskomuniki. Skutkiem było wykluczenie monarchy z Kościoła i zwolnienie poddanych z przysięgi wierności wobec niego, co wywołało zamieszki w Niemczech.

Vocabulary: Ekskomunika to wykluczenie z Kościoła, które w średniowieczu miało poważne konsekwencje polityczne i społeczne.

Konflikt doprowadził do podziału na dwa obozy: gregoriański (papieski) i cesarski, co jeszcze bardziej zaostrzyło rywalizację cesarstwa z papiestwem.

Reformy Grzegorza VII

Reformy kościelne rozpoczęły się w klasztorze benedyktyńskim we Francji, gdzie mnisi sami wybierali opata. Papież Grzegorz VII wprowadził znaczące zmiany, w tym nowy sposób wyboru papieża przez kardynałów na konklawe.

Highlight: Reformy Grzegorza VII obejmowały likwidację symonii, wprowadzenie celibatu dla duchownych oraz zakaz mianowania biskupów przez władców świeckich.

Te reformy, szczególnie ostatnia, stały się główną przyczyną sporu o inwestyturę między papiestwem a cesarstwem.

Zakończenie sporu o inwestyturę

Henryk IV przeprosił papieża Grzegorza VII w dramatycznych okolicznościach, stojąc boso w zimie przez trzy dni. Jednak po powrocie do Niemiec ponownie wystąpił przeciwko papieżowi, zmuszając go do ucieczki.

Highlight: Konkordat w Wormacji 1122 ostatecznie zakończył spór o inwestyturę między cesarstwem a papiestwem.

Zgodnie z postanowieniami konkordatu wormackiego, biskupi mieli być wybierani przez kanoników, papież wręczał pierścień i pastorał, a cesarz odbierał przysięgę wierności i nadawał beneficja. To kompromisowe rozwiązanie zakończyło długotrwały konflikt i ustaliło nowe zasady relacji między władzą świecką a kościelną.