Napaść na Polskę
Niemcy zaplanowali pokonać Polskę za pomocą wojny błyskawicznej (Blitzkrieg). Ta taktyka polegała na ataku w wybranych częściach frontu, użyciu sił pancernych wspieranych przez lotnictwo oraz szybkim przemieszczaniu piechoty, co pozwalało na okrążenie i zniszczenie oddziałów wroga.
1 września 1939 roku Niemcy zaatakowali Polskę, rozpoczynając kampanię wrześniową. Pierwsze trzy dni trwała bitwa graniczna, podczas której ujawniła się przewaga militarna Niemiec. W obronę kraju włączyli się także zwykli obywatele i harcerze, ale nie wystarczyło to do powstrzymania agresora. Sytuację dramatycznie pogorszył atak Armii Czerwonej 17 września, która wkroczyła na wschodnie tereny Polski.
W nocy z 17 na 18 września władze II Rzeczypospolitej zmuszone były opuścić Polskę. Kampania wrześniowa zakończyła się na początku października 1939 r. całkowitą klęską. Bilans był tragiczny: około 90 tysięcy polskich żołnierzy i cywilów zginęło, 77 tysięcy poległo w walkach, 150 tysięcy zostało rannych, a aż 700 tysięcy trafiło do niewoli.
Warto wiedzieć! Po przegranej kampanii wielu polskich żołnierzy i polityków zostało internowanych - czyli przymusowo osadzonych w miejscu odosobnienia, głównie w Rumunii, gdzie traktowano ich jako osoby niebezpieczne z powodów politycznych.
Główne przyczyny upadku Polski to miażdżąca przewaga armii niemieckiej i sowieckiej oraz brak realnej pomocy ze strony sojuszników - Francji i Wielkiej Brytanii. W rezultacie terytorium Rzeczypospolitej zostało podzielone między Niemcy i ZSRS, a najwyższe władze państwowe musiały udać się na emigrację.