Przygotowania do wojny i wybuch konfliktu
Niemcy planowali atak na Polskę na 26 sierpnia 1939 r., ale przesunęli go po zawarciu sojuszu między Wielką Brytanią a Polską. Hitler zastosował strategię wojny błyskawicznej (Blitzkrieg), która polegała na koncentracji sił w wybranym miejscu frontu, przełamaniu obrony przez wojska pancerne wspierane lotnictwem, a następnie okrążeniu i zniszczeniu oddziałów przeciwnika.
Wojna rozpoczęła się bez formalnego wypowiedzenia 1 września 1939 r. o godzinie 4:45, gdy niemiecki pancernik otworzył ogień na Westerplatte, a lotnictwo zbombardowało Wieluń. Kampania wrześniowa trwała ponad miesiąc. Już od pierwszych dni Niemcy mieli przewagę - ich lotnictwo dominowało w przestrzeni powietrznej, niszcząc linie kolejowe, mosty i łączność. W obronę kraju włączyli się także cywile i harcerze.
17 września 1939 r. Armia Czerwona niespodziewanie zaatakowała Polskę od wschodu, realizując ustalenia tajnego paktu Ribbentrop-Mołotow. Naczelny Wódz Edward Rydz-Śmigły wydał kontrowersyjny rozkaz "z bolszewikami nie walczyć", co wywołało chaos. Symbolem heroicznego oporu na wschodzie stała się obrona Grodna.
💡 Warto zapamiętać: Polska jako jedyny kraj podczas II wojny światowej walczyła od pierwszego do ostatniego dnia wojny, nigdy nie podpisując kapitulacji!