Umowa w Krewie i związek z Litwą
Obniżenie podatków dla szlachty w ramach przywileju koszyckiego było strategicznym posunięciem Ludwika Węgierskiego. Chciał w ten sposób zyskać poparcie polskiej szlachty, zwalniając ją z niektórych danin i ustalając maksymalną wysokość pozostałych obciążeń. Ten krok znacząco wzmocnił pozycję szlachty i przyczynił się do umocnienia systemu feudalnego w Polsce.
Umowa w Krewie z 1385 roku stała się fundamentem wielowiekowej współpracy Polski i Litwy. Zawarta między Władysławem Jagiełłą a wielką księżną Jadwigą, przewidywała małżeństwo tych władców oraz przyjęcie przez Litwę chrześcijaństwa. Głównym celem było połączenie sił przeciwko Zakonowi Krzyżackiemu.
Związek Polski i Litwy, trwający od XV do XVIII wieku, przeszedł znaczącą ewolucję. Początkowo opierał się na unii personalnej (Krewo 1385), by z czasem przekształcić się w Unię Lubelską (1569), która stworzyła Rzeczpospolitą Obojga Narodów z wspólnymi instytucjami, w tym sejmem. Niestety, w XVIII wieku związek osłabł z powodu wewnętrznych konfliktów i wpływów zewnętrznych, co przyczyniło się do rozbiorów Polski.
To ważne! Wojna trzynastoletnia (1454-1466) była przełomowym konfliktem, który zakończył się II pokojem toruńskim i przyniósł Polsce Pomorze Gdańskie, co znacząco wzmocniło jej pozycję ekonomiczną dzięki dostępowi do Bałtyku!
Wojna trzynastoletnia rozpoczęła się, gdy szlachta pomorska, wspierana przez Polskę, zbuntowała się przeciwko Zakonowi Krzyżackiemu. Gdańsk ogłosił wówczas akt przynależności do Królestwa Polskiego. Najważniejsze bitwy toczyły się w Malborku, Chojnicach i pod Świeciem, a konflikt zakończył się podziałem Prus na część polską i zakonną.