Wielcy faraonowie i struktura społeczna
Średnie Państwo Egipskie (XX w. p.n.e.) powstało po okresie chaosu i przyniosło ponowne zjednoczenie. Egipt odzyskał potęgę, ale w XVIII w. p.n.e. najechali go Hyksos z Kanaan, co zmusiło do przeniesienia stolicy do Teb.
Najsłynniejsi władcy to Totmes III, który jako dziecko został faraonem i podbił Mezopotamię oraz Kretę, oraz Ramzes II - najwybitniejszy faraon Nowego Państwa. W 1285 r. p.n.e. stoczył słynną bitwę pod Kadesz z Hetytami.
Faraon stał na szczycie społeczeństwa jako bóg lub syn boga Słońca. Pomagał mu wezyr (czati), który nadzorował administrację. Dalej byli kapłani - bogaci pośrednicy między ludźmi a bogami.
Reszta społeczeństwa to rzemieślnicy, żołnierze (z szansą na awans), chłopi (pracujący tam, gdzie kazała władza) oraz niewolnicy - głównie jeńcy wojenni służący w pałacach.
Pamiętaj: Struktura społeczna była bardzo sztywna - miejsce urodzenia zazwyczaj determinowało całe życie!