Wiosna Ludów w Galicji
W Galicji utworzono Komitet Narodowy pod kierownictwem Wiktora Heltmana i rozpoczęto organizowanie Gwardii Narodowej. Liberałowie na czele z Franciszkiem Smolką zredagowali Adres, w którym domagali się zwołania sejmu, swobód politycznych i religijnych, wprowadzenia języka polskiego do administracji i szkolnictwa, zniesienia pańszczyzny oraz powszechnej amnestii politycznej.
Gubernator Galicji, Franciszek Stadion, samodzielnie ogłosił zniesienie pańszczyzny od 15 maja, co było sprytnym posunięciem, które miało osłabić poparcie chłopów dla rewolucji. Utrzymano jednak serwituty, dzięki którym chłopi mogli nadal korzystać z dworskich pastwisk i lasów. Cesarz Ferdynand zatwierdził tę decyzję, ale równocześnie władze austriackie rozpoczęły rozbrajanie demonstrantów w Krakowie.
💡 Ciekawostka: W czasie Wiosny Ludów w Galicji doszło do przebudzenia narodowego Rusinów (Ukraińców). Grzegorz Jachimowicz wystosował petycję do władz austriackich, deklarując lojalność Rusinów wobec cesarza, potępiając działania Polaków i prosząc o wprowadzenie języka ruskiego do szkół.
Po objęciu władzy przez nowego cesarza Franciszka I nastąpiła centralizacja władzy, znana jako "era Bacha". W 1849 roku namiestnikiem Galicji został konserwatywny Agenor Gołuchowski, zwolennik legalnych działań współpracy z Austrią. Sytuacja polityczna w Galicji uległa stabilizacji, ale kosztem polskich aspiracji narodowych.