Polityka Niemiec w okupowanej Europie
Niemcy hitlerowskie realizowały swoją politykę okupacyjną w różny sposób, zależnie od tego, jak klasyfikowali mieszkańców danego regionu w swojej hierarchii rasowej. Narody germańskie i skandynawskie traktowano jako "aryjskie", podczas gdy Słowian, Żydów, Romów i inne grupy uznawano za podludzi, których czekała eksterminacja lub niewolnicza praca.
Okupacja Europy Zachodniej była stosunkowo łagodniejsza - tworzono tam kolaboracyjne rządy jak państwo Vichy we Francji pod przywództwem Philippe'a Petaina czy reżim Vidkuna Quislinga w Norwegii. Mimo to, likwidowano parlamenty, ograniczano wolność prasy i rabowano gospodarkę na potrzeby niemieckiej machiny wojennej.
Zupełnie inaczej wyglądała sytuacja w Europie Wschodniej. Tu Niemcy stosowali bezwzględny terror - masowe egzekucje, łapanki i publiczne rozstrzeliwania były na porządku dziennym. Specjalne grupy operacyjne (Einsatzgruppen) mordowały osoby uznane za "niepożądane", a kara śmierci groziła nawet za słuchanie zagranicznych stacji radiowych.
Warto zapamiętać! Heinrich Himmler nadzorował stworzenie Generalnego Planu Wschodniego, który zakładał wymordowanie wszystkich Żydów i większości Słowian na terenach na zachód od Uralu. Plan miał przekształcić te obszary w przestrzeń życiową (Lebensraum) dla Niemców.