Konflikt braci i triumf Krzywoustego
Dwaj bracia prowadzili zupełnie różną politykę, co musiało doprowadzić do konfliktu. Zbigniew, panujący na północy (Wielkopolska, Mazowsze), preferował politykę zachowawczą i pokojowe stosunki z Pomorzem. Bolesław Krzywousty, władający południem (Małopolska, Śląsk), wybrał politykę dynamiczną i ekspansywną.
Krzywousty zacieśnił sojusze z Rusią i Węgrami, a następnie rozpoczął łupieżcze najazdy na Pomorze, zdobywając Kołobrzeg i Białogard. Te wyprawy naruszały interesy Zbigniewa, bo Pomorzanie w odwecie niszczyli jego ziemie. W 1106 roku Bolesław pokonał Zbigniewa, a dwa lata później zmusił go do opuszczenia kraju.
Zbigniew udał się do Niemiec i uzyskał pomoc cesarza Henryka V. W 1109 roku cesarz wkroczył do Polski, ale Bolesław prowadził skuteczną wojnę podjazdową - unikał decydującego starcia, atakował mniejsze oddziały i wozy z zaopatrzeniem. Polska dzielnie obroniła Bytom, Wrocław i Głogów.
Pamiętaj: Wojna podjazdowa to taktyka partyzancka - Krzywousty udowodnił, że mądrze prowadzona może pokonać nawet cesarza!
Po sukcesie wojennym Bolesław zgodził się na powrót Zbigniewa, ale później go uwięził i oślepił. Zbigniew zmarł w 1112 roku. Te okrutne działania wywołały niezadowolenie możnych i biskupów - Bolesław musiał odbyć publiczną pokutę połączoną z pielgrzymką.