Upadek potęgi antycznej Grecji
Początkiem zmierzchu greckiej potęgi była walka o hegemonię w basenie Morza Egejskiego. Ateny, dążąc do poszerzenia swoich wpływów, uwikłały się w wojny perskie 490−449r.p.n.e., które wprawdzie zakończyły się zwycięstwem, ale osłabiły greckie polis.
Decydującym ciosem dla greckiej potęgi okazała się wojna peloponeska, która wybuchła w 431 r. p.n.e. W konflikcie tym starły się Ateny ze Związkiem Morskim przeciwko Sparcie i Związkowi Peloponeskiemu. Mimo zawarcia tzw. pokoju Nikiasza w 421 r. p.n.e., Ateńczycy podjęli ryzykowną wyprawę na Sycylię w 415 r. p.n.e., co ostatecznie doprowadziło do ich klęski.
W tym okresie na Akropolu powstały najwspanialsze budowle: Propyleje (monumentalne wejście), Partenon (świątynia w porządku doryckim poświęcona Atenie), Erechtejon (świątynia Posejdona i Ateny), Świątynia Ateny Zwycięskiej oraz Chalkoteka (zbrojownia i skarbiec). Dominował też ogromny posąg Ateny Promachos, przedstawiający boginię z tarczą i włócznią.
Czy wiesz? Ateny praktykowały ostracyzm - demokratyczną procedurę, w której obywatele zbierali się na agorze i głosowali za wygnaniem osoby uważanej za zagrożenie dla demokracji!
Po wojnie peloponeskiej osłabione greckie państwa-miasta uwikłały się w kolejne konflikty: wojnę koryncką 395−387p.n.e. oraz bitwę pod Leuktrami. Te nieustanne walki wewnętrzne przygotowały grunt pod ekspansję Macedonii, która wykorzystując osłabienie Greków, przekształciła się w mocarstwo i ostatecznie położyła kres niepodległości greckich polis.