Wojny religijne w Europie

Reformacja doprowadziła do szeregu konfliktów zbrojnych w różnych częściach Europy:

Francja

We Francji konflikt toczył się między katolickimi Walezjuszami a kalwińskimi Burbonami. Hugenoci, czyli francuscy kalwiniści, stali się ofiarami prześladowań.

Example: Noc św. Bartłomieja (23/24 VIII 1572r) - masowe morderstwo hugenockich przywódców i ich zwolenników.

Edykt nantejski z 1598 roku zakończył wojny religijne we Francji, gwarantując hugenotom:

• Wolność wyznania
• Prawo do obejmowania urzędów
• Posiadanie bezpiecznych miejsc (twierdz)

Quote: "Paryż wart jest mszy" - słowa przypisywane Henrykowi IV Burbonowi, który przeszedł na katolicyzm dla korony.

Niderlandy

Konflikt w Niderlandach trwał od 1568 do 1648 roku, prowadząc do podziału kraju na katolicką część południową (dzisiejsza Belgia) i kalwińską część północną (Republika Zjednoczonych Prowincji, potocznie Holandia).

Skandynawia i państwa nadbałtyckie

Luteranizm szybko rozprzestrzenił się w regionie:

• 1525 - pierwsze państwo luterańskie powstało z przekształcenia państwa zakonnego w Rzeszy
• 1527 - ogłoszenie luteranizmu w Danii i Norwegii
• 1536 - ogłoszenie luteranizmu w Szwecji

Highlight: Przyjęcie luteranizmu w Szwecji wzmocniło rządy dynastii Wazów pod przewodnictwem Gustawa I Wazy.

Anglikanizm - powstanie i cechy

Anglikanizm powstał w wyniku konfliktu króla Henryka VIII z papieżem o rozwód z Katarzyną Aragońską. Kluczowe wydarzenia w historii anglikanizmu:

1. 1534 - Akt supremacji, ogłaszający króla głową Kościoła w Anglii
2. Likwidacja zakonów i konfiskata majątków kleru
3. Wprowadzenie języka angielskiego do liturgii
4. Zniesienie celibatu
5. Udzielanie komunii pod dwiema postaciami

Example: Próba przywrócenia katolicyzmu przez królową Marię (zwaną "Krwawą Mary") doprowadziła do skazania na śmierć około 3 tysięcy protestantów.

Ostatecznie anglikanizm ukształtował się jako połączenie elementów katolicyzmu i luteranizmu, zachowując hierarchię kościelną i niektóre tradycyjne obrzędy.

Highlight: Przejście z katolicyzmu na luteranizm w Anglii miało charakter odgórny i było podyktowane względami politycznymi, w przeciwieństwie do oddolnego ruchu reformacyjnego w Niemczech.