Wojna Secesyjna (1861-1865)
Wojna secesyjna to starcie między uprzemysłowioną Północą a rolniczym Południem, w którym ważyły się losy amerykańskiej jedności i przyszłość niewolnictwa. Przełomowy okazał się rok 1863, gdy Lincoln wydał dekret o zniesieniu niewolnictwa, a wojska Konfederacji poniosły kluczową klęskę pod Gettysburgiem 1−3lipca1863.
Północ miała zdecydowaną przewagę - liczniejszą armię, silniejszy przemysł i potężniejszą flotę. W trakcie wojny zastosowano bezwzględną taktykę "spalonej ziemi", czyli całkowite niszczenie i plądrowanie zajmowanych terenów. Konflikt przybrał charakter wojny totalnej, dążącej do maksymalnego wyniszczenia przeciwnika.
Wojna zakończyła się 9 kwietnia 1865 roku, kiedy wojska Konfederacji zostały ostatecznie pokonane w Wirginii. Skutki tego konfliktu były przełomowe dla USA - zachowano jedność państwa, umocniono władzę federalną i przyznano wolność byłym niewolnikom (prawa zagwarantowano im w 1868 roku).
Ciekawostka! Wojna secesyjna, mimo ogromnych strat ludzkich, paradoksalnie przyspieszyła rozwój gospodarczy USA. Doprowadziła do rozwoju miast, wzmocnienia klasy średniej i osłabienia wpływów plantatorów z Południa, co umożliwiło Stanom Zjednoczonym szybkie przekształcenie się w światową potęgę przemysłową.