Cywilizacja doliny Indusu
Cywilizacja doliny Indusu pojawiła się w III tysiącleciu p.n.e. Znajdowała się nad rzekami Indusem i Gangesem, co stanowiło korzystne warunki naturalne dla osadnictwa. Najważniejszymi miastami tego okresu były Mohendżo Daro i Harappa. Mohendżo Daro, położone na prawym brzegu Indusu, było odgrodzone od rzeki sztucznymi barierami i istniało od ok. Harappa istniała od tego samego okresu co Mohendżo Daro. Wszystkie domy wyposażone były w łaźnie oraz system kanałów odprowadzających wodę.
Osiągnięcia cywilizacji doliny Indusu
Cywilizacja doliny Indusu osiągnęła rozwinięty handel oraz rzemiosło. Znaczna część ludności zajmowała się rolnictwem i hodowlą bydła. Miasta były ośrodkami wymiany handlowej, a głównymi towarami eksportowymi starożytnych Indii były m.in. tkaniny, biżuteria oraz przyprawy.
Warunki naturalne starożytnych Indii
Warunki naturalne starożytnych Indii, zlokalizowanych nad rzekami Indusem i Gangesem, zapewniały urodzajne ziemie odpowiednie do uprawy roślin oraz żyzne pastwiska dla hodowli bydła. Rzeki stanowiły również ważne szlaki handlowe, co sprzyjało rozwojowi cywilizacji.
Religia i filozofia starożytnych Indii
Pierwszym kierunkiem religijnym w Indiach był wedyzm, a później rozwinęła się religia hinduistyczna. Wierzono w reinkarnację i karman, co miało wpływ na życie codzienne oraz system społeczny.
Starożytne Indie i Chiny
W latach 327 - 326 p.n.e., obszary należące do Indii znalazły się w polu zainteresowania Aleksandra Wielkiego, co stanowiło ważne wydarzenie w historii starożytnych Indii. Dzięki kontaktom z kulturą grecką, Indie wpłynęły na siebie wzajemnie, a także na perspektywy handlu i wymiany kulturalnej.
W rezultacie, cywilizacja doliny Indusu osiągnęła rozwinięty system miejski, handel, rolnictwo i kulturę materialną, co stanowiło znaczące osiągnięcia starożytnych Indii. Jednakże, pytania dotyczące przyczyn upadku cywilizacji nadal pozostają niewyjaśnione.
