Folwark szlachecki i handel zbożem
Folwark to duże gospodarstwo należące do szlachty, gdzie chłopi musieli pracować za darmo (pańszczyzna) w zamian za możliwość użytkowania części ziemi. Taki folwark składał się z wielu elementów: dworu, pól uprawnych, wsi, lasu, spichlerza, stodoły, młyna i lamusa.
Po wojnie trzynastoletniej Polska odzyskała Pomorze Gdańskie (1466 r.), co umożliwiło rozwój handlu zbożem przez Wisłę. Wisła stała się głównym szlakiem transportowym w państwie. Zboże z folwarków transportowano spławem rzecznym do miast nadrzecznych, takich jak Grudziądz czy Kazimierz Dolny.
Statki zwane szkutami przewoziły towary z południa kraju do portu w Gdańsku. W mieście tym budowano liczne spichlerze do przechowywania zboża przed wysyłką za granicę. Dzięki temu handlowi Gdańsk stał się najbogatszym miastem w Polsce.
💡 Ciekawostka: Dzięki rozwojowi handlu zbożem, Gdańsk był tak bogaty, że mówiono o nim "złote miasto". Z jednej strony mógł kupić prawie wszystko, z drugiej - był bardzo niezależny od władzy królewskiej!