Początek i przebieg wojny obronnej 1939
Wszystko zaczęło się 23 sierpnia 1939 roku, kiedy III Rzesza i ZSRS zawarły pakt Ribbentrop-Mołotow, dzieląc między siebie terytoria Polski. Tydzień później w naszym kraju ogłoszono mobilizację powszechną, a Naczelnym Wodzem został marszałek Edward Rydz-Śmigły.
1 września Niemcy rozpoczęli ostrzał Westerplatte i bez wypowiedzenia wojny przekroczyli granicę polsko-niemiecką. Zastosowali taktykę Blitzkriegu (wojny błyskawicznej), polegającej na nagłym i zmasowanym uderzeniu przy użyciu piechoty, lotnictwa i marynarki wojennej.
Warto zapamiętać: Wyjątkowo heroiczna była obrona polskich pozycji w okolicach Wizny dowodzona przez kapitana Władysława Raginisa, która przeszła do historii jako "polskie Termopile".
Sytuacja drastycznie pogorszyła się 17 września, gdy Armia Czerwona złamała układ o nieagresji i zaatakowała Polskę od wschodu. Marszałek Rydz-Śmigły nakazał wówczas żołnierzom wycofanie się do Rumunii i na Węgry oraz walkę z Armią Czerwoną tylko w przypadku próby rozbrojenia. Warszawa skapitulowała 28 września, a ostatnią bitwę tej kampanii stoczyła Samodzielna Grupa Operacyjna "Polesie" pod Kockiem 2−5pazˊdziernika.
Wojna z Polską była wojną totalną - bombardowano miasta, strzelano do bezbronnych cywilów, a osoby stawiające opór najeźdźcom spotykały się z bezwzględną rozprawą.