Przyczyny i początek wojen polsko-tureckich
Główne przyczyny wojen polsko-tureckich w XVII wieku to walka o wpływy polityczne w Mołdawii, ataki Kozaków na terytoria tureckie oraz niszczycielskie najazdy tatarskie na Polskę. W tym czasie Turcją rządził sułtan, który posiadał nieograniczoną władzę, a jego armią dowodził wezyr (najbardziej znany był Kara Mustafa).
Wśród wojsk tureckich wyróżniali się janczarzy - elitarna piechota, równie skuteczna jak polska husaria. Janczarzy to żołnierze doborowej piechoty składającej się z mężczyzn, którzy jako mali chłopcy zostali porwani, nawróceni na islam i intensywnie szkoleni. Ich wyjątkowe uzbrojenie i dyscyplina czyniły ich niezwykle groźnymi przeciwnikami.
Pierwsze poważne starcie to bitwa pod Cecorą (1620), zakończona klęską Polski i śmiercią hetmana Stanisława Żółkiewskiego. Już rok później, w 1621 roku, Polacy zwyciężyli w bitwie pod Chocimiem, choć podczas walk zmarł hetman Jan Karol Chodkiewicz. Po tej bitwie podpisano pokój przywracający dawne granice.
Ciekawostka: Wiesz, czym był jasyr? To niewola turecka, do której trafiali Polacy porywani podczas najazdów. Niektórzy mieli szansę na wykupienie, ale wielu pozostawało w niewoli do końca życia.