Wielka emigracja i represje
Po upadku powstania listopadowego Polskę opuściło około 10 tysięcy osób – głównie powstańców i przedstawicieli elity. Ta tzw. Wielka emigracja skupiła się przede wszystkim we Francji, gdzie działali wielcy twórcy: Fryderyk Chopin, Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki i Zygmunt Krasiński.
Na emigracji powstały różne stronnictwa polityczne. Komitet Narodowy Polski dążył do odzyskania niepodległości przez współpracę różnych grup społecznych. Hotel Lambert, stronnictwo konserwatywne, stawiało na działalność dyplomatyczną. Towarzystwo Demokratyczne Polskie planowało powstanie we wszystkich trzech zaborach, a radykalne Gromady Ludu Polskiego chciały wywołać powstanie ludowe.
Rosjanie wprowadzili surowe represje w Królestwie Polskim. W 1832 roku zniesiono konstytucję, zastępując ją Statutem organicznym. Rozpoczęto rusyfikację, zlikwidowano kościół greckokatolicki, a powstańców zsyłano na Syberię lub skazywano na katorgę (niewolniczą pracę).
Zapamiętaj!
Emisariusze to tajni wysłannicy polityczni, którzy zbierali informacje o sytuacji w kraju i utrzymywali kontakt między emigracją a Polakami w kraju.