Zjednoczenie Niemiec: Od Rywalizacji do Imperium
Wyobraź sobie, że dwa największe kraje w twojej okolicy walczą o to, kto będzie liderem całego regionu. Tak właśnie wyglądała sytuacja w Niemczech po 1848 roku, gdy Austria i Prusy rozpoczęły bezwzględną rywalizację o dominację nad niemieckimi państwami.
W 1862 roku pruski król Wilhelm I podjął decyzję, która zmieniła bieg historii Europy - powołał na premiera Otto von Bismarcka. Ten konserwatywny polityk miał jasny plan: zjednoczyć Niemcy pod pruskim przywództwem, ale bez Austrii. Bismarck nie bał się użyć siły - był gotów sprowokować wojnę, żeby osiągnąć swój cel.
Istniały dwie różne wizje przyszłych Niemiec. Koncepcja Małych Niemiec (popierana przez Prusy) zakładała zjednoczenie bez Austrii, podczas gdy koncepcja Wielkich Niemiec (promowana przez Austrię) przewidywała zachowanie dominującej roli Habsburgów w zjednoczonym państwie.
Pamiętaj: Bismarck to jeden z najważniejszych polityków XIX wieku - jego strategie polityczne zmieniły mapę Europy na zawsze!
Pierwszy krok Bismarcka był genialnie prosty. Wykorzystał spór o księstwa Szlezwik i Holsztyn, zamieszkane głównie przez Niemców, ale należące do Danii. W 1864 roku Austria i Prusy wspólnie pokonały Danię, ale te zdobyte ziemie stały się powodem kolejnego konfliktu - tym razem między samymi zwycięzcami.