Zjednoczenie Niemiec - od wojen do cesarstwa
Zjednoczenie Niemiec przeprowadził Otto von Bismarck - kanclerz Prus - wykorzystując serię wojen. W 1864 roku Austria i Prusy wspólnie pokonały Danię, zdobywając księstwa Szlezwik i Holsztyn. To było tylko preludium do prawdziwego celu Bismarcka.
W 1866 roku Prusy wypowiedziały wojnę Austrii, by wyeliminować głównego konkurenta. Po zwycięstwie Prusy zapewniły sobie przywództwo w państwach niemieckich i przyłączyły Holsztyn. Rok później utworzono Związek Północnoniemiecki pod hegemonią Prus, do którego przystąpiły państwa uznające pruską zwierzchność.
Finałowym aktem zjednoczenia była wojna francusko-pruska (1870-1871). Bismarck zręcznie sprowokował Francję do wypowiedzenia wojny, którą Prusy wygrały. W wyniku tego konfliktu do Niemiec przyłączono Alzację i Lotaryngię.
18 stycznia 1871 roku w Wersalu proklamowano powstanie Cesarstwa Niemieckiego z królem Prus Wilhelmem I jako cesarzem. Ta data oznacza formalne zakończenie procesu zjednoczeniowego i początek istnienia nowożytnego państwa niemieckiego, które szybko stało się jedną z największych potęg Europy.
Zapamiętaj! Bismarck prowadził politykę "krwi i żelaza" - zjednoczenie Niemiec osiągnął poprzez trzy wojny: z Danią (1864), Austrią (1866) i Francją (1870-1871).