Na emigracji
Po opuszczeniu komunistycznej Polski, Miłosz napisał "Zniewolony umysł" (1953) - przełomową analizę pokazującą, jak totalitaryzm podporządkowuje sobie intelektualistów. Książka ta przyniosła mu międzynarodowe uznanie jako obrońcy wolności myśli.
W 1960 roku przeprowadził się do USA, gdzie został profesorem literatur słowiańskich na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Ten okres okazał się niezwykle twórczy - pisał wiersze, eseje i tłumaczył polską literaturę na angielski, dzięki czemu polska kultura stawała się znana na świecie.
Podczas emigracji powstały takie dzieła jak "Dolina Issy" - wspomnienia z litewskiego dzieciństwa i "Rodzinna Europa", w której dzielił się doświadczeniami z życia w Europie Środkowej. Jego twórczość zawsze mocno czerpała z historii i kultury naszej części Europy.
Rok 1980 przyniósł Miłoszowi literacką Nagrodę Nobla za "niestrudzoną działalność w literaturze, która z niezrównaną precyzją i wyrazistością ukazuje ludzkie losy w czasie i przestrzeni". To wyróżnienie sprawiło, że jego twórczość stała się znana na całym świecie.
Ciekawostka! Choć Miłosz mieszkał w USA, pisał głównie po polsku. Dopiero później jego utwory były tłumaczone na inne języki, co pokazuje, jak silną więź zachował z ojczystym językiem mimo lat spędzonych za granicą.