Czasy w języku angielskim
Czasy teraźniejsze pomagają opisać to, co dzieje się obecnie. Present Simple używamy do wyrażania czynności powtarzalnych ("He writes books everyday"), a Present Continuous do czynności trwających w chwili obecnej ("He is writing a book this month"). Kiedy mówimy o tym, co właśnie się skończyło, używamy Present Perfect ("He has just written a book"), a o czynnościach trwających od pewnego czasu - Present Perfect Continuous ("He has been writing a book for a month").
Czasy przeszłe opisują to, co już się wydarzyło. Past Simple to proste stwierdzenie faktu z przeszłości ("He wrote a book last month"), a Past Continuous opisuje czynność trwającą w przeszłości ("He was writing a book when I entered the room"). Do wyrażania czynności wcześniejszej używamy Past Perfect ("He said he had written a book"), a jeśli ta czynność trwała przez jakiś czas - Past Perfect Continuous ("He said he had been writing a book for a month").
Czasy przyszłe pomagają mówić o tym, co się dopiero wydarzy. Future Simple to prosty sposób na wyrażenie planów lub przewidywań ("I think I will write a book"). Gdy mówimy o czynności, która będzie trwała w określonym momencie w przyszłości, używamy Future Continuous ("I will be driving to Warsaw tomorrow at 10 a.m."). Future Perfect opisuje czynność, która zakończy się do określonego momentu w przyszłości ("I will have saved 10 000 złotych by the end of the school year"), a Future Perfect Continuous dodaje informację o czasie trwania tej czynności ("Next January he will have been writing the book for 2 years").
Wskazówka: Dobrym sposobem na zapamiętanie czasów jest zwrócenie uwagi na słowa-klucze, które często im towarzyszą, np. "everyday" (Present Simple), "now" (Present Continuous), "just" (Present Perfect), czy "by" (Future Perfect).