Czasowniki angielskie - podstawy
Bezokolicznik w angielskim to forma z "to" na początku - jak "to sleep" (spać) czy "to run" (biec). W polskim poznajemy go po końcówce "-ć" lub "-c". To neutralna forma, która nie mówi ani kto, ani kiedy coś robi.
Present Simple to czas teraźniejszy, gdzie tylko trzecia osoba liczby pojedynczej he/she/it dostaje końcówkę "-s" lub "-es". Przykład z "do": I do, you do, she does, we do, you do, they do.
Czasownik "to have" (mieć) zmienia się podobnie: I have, you have, ale he/she/it has. Reszta osób używa zwykłej formy "have".
💡 Zapamiętaj: Tylko he/she/it dostaje specjalną końcówkę w Present Simple!
Past Simple jest prostszy - wszystkie osoby używają tej samej formy przeszłej, jak "did" czy "had". Wyjątek stanowi czasownik "to be" (być), który w przeszłości to "was" dla I/he/she/it i "were" dla you/we/they.
Past Continuous opisuje czynności trwające w przeszłości i zawsze ma formę "was/were + czasownik z -ing". Używamy go, gdy chcemy pokazać, że coś działo się przez jakiś czas w przeszłości.