Present Simple i Present Continuous

Present Simple używamy do sytuacji regularnych, powtarzających się i ogólnych faktów. Budowa jest prosta:

• W zdaniu twierdzącym: osoba + czasownik + reszta (np. I play football)
• W przeczeniu: osoba + don't/doesn't + czasownik + reszta (np. I don't play football)
• W pytaniu: Do/Does + osoba + czasownik + reszta (np. Do I play football?)

Present Continuous opisuje czynności dziejące się w tym momencie lub plany na przyszłość:

• W zdaniu twierdzącym: osoba + am/are/is + czasownik z końcówką -ing + reszta (np. I am playing football)

Wskazówka! Zapamiętaj typowe określenia czasu dla Present Simple: always, often, usually, every week, a dla Present Continuous: now, at the moment, today.

Różnica między tymi czasami jest kluczowa - pierwszy mówi o nawykach, drugi o czynnościach trwających właśnie teraz.

Present Continuous i Present Perfect

Present Continuous (cd.):

• W przeczeniu: osoba + am/are/is + not + czasownik z -ing + reszta (np. I am not playing football)
• W pytaniu: Am/Are/Is + osoba + czasownik z -ing + reszta (np. Am I playing football?)

Present Perfect używamy do sytuacji, które zaczęły się wcześniej i trwają do teraz lub mają wpływ na teraźniejszość:

• W zdaniu twierdzącym: osoba + have/has + III forma czasownika/-ed + reszta (np. I have played football)
• W przeczeniu: osoba + haven't/hasn't + III forma/-ed + reszta (np. I haven't played football)

Ważne! Present Perfect poznasz po charakterystycznych określeniach: for (od ilu lat), since (od danego momentu), never (nigdy), just (tylko), already (właśnie), yet (jeszcze).

Zapamiętaj, że Present Perfect łączy przeszłość z teraźniejszością!

Present Perfect i Past Simple

Present Perfect (cd.):

• W pytaniu: Have/Has + osoba + III forma/-ed + reszta (np. Have I played football?)

Past Simple używamy do sytuacji, które miały miejsce i zakończyły się w przeszłości:

• W zdaniu twierdzącym: osoba + II forma czasownika/-ed + reszta (np. I played football)
• W przeczeniu: osoba + didn't + czasownik + reszta (np. I didn't play football)
• W pytaniu: Did + osoba + czasownik + reszta (np. Did I play football?)

Sprytna wskazówka: Myśląc o Past Simple, wyobraź sobie, że opowiadasz historię, która całkowicie należy do przeszłości.

Różnica między Present Perfect a Past Simple jest kluczowa - pierwszy czas pokazuje połączenie z teraźniejszością, drugi mówi wyłącznie o przeszłości.

Past Continuous i Past Perfect

Past Continuous opisuje czynności trwające przez pewien czas w przeszłości:

• W zdaniu twierdzącym: osoba + was/were + czasownik z -ing + reszta (np. I was playing football)
• W przeczeniu: osoba + wasn't/weren't + czasownik z -ing + reszta (np. I wasn't playing football)
• W pytaniu: Was/Were + osoba + czasownik z -ing + reszta (np. Was I playing football?)

Past Perfect używamy do wyrażenia czynności, która wydarzyła się przed inną czynnością w przeszłości:

• W zdaniu twierdzącym: osoba + had + III forma/-ed + reszta (np. I had played football)
• W przeczeniu: osoba + hadn't + III forma/-ed + reszta (np. I hadn't played football)

Super trik: Past Perfect często używamy ze spójnikami after, before, when, as soon as - pokazują one kolejność zdarzeń w przeszłości.

Porównując te czasy, Past Continuous pokazuje trwającą czynność, a Past Perfect - co wydarzyło się wcześniej.

Past Perfect i Future Simple

Past Perfect (cd.):

• W pytaniu: Had + osoba + III forma/-ed + reszta (np. Had I played football?)

Można łączyć Past Perfect z Past Simple za pomocą spójników takich jak after (po), before (przed), when (kiedy), np.: We all went to the cinema as soon as we had done our exams (Wszyscy poszliśmy do kina, kiedy tylko skończyliśmy egzaminy).

Future Simple służy do przewidywań na przyszłość i spontanicznych decyzji:

• W zdaniu twierdzącym: osoba + will + bezokolicznik + reszta (np. I will play football)
• W przeczeniu: osoba + won't + bezokolicznik + reszta (np. I won't play football)

Ciekawostka: Kiedy podejmujesz decyzję w chwili mówienia, używasz Future Simple - np. I'll help you (Pomogę ci), gdy właśnie zdecydowałeś.

Future Simple to najprostszy sposób mówienia o przyszłości - zapamiętaj charakterystyczne "will"!

Future Simple - dokończenie

Future Simple (cd.):

• W pytaniu: Will + osoba + bezokolicznik + reszta (np. Will I play football?)

Future Simple jest bardzo wszechstronny - używaj go do przewidywań, obietnic, gróźb, spontanicznych decyzji i pytań o przyszłość.

Praktyczna rada: Ćwicz ten czas w kontekście planów na weekend, wakacje czy przyszłą karierę - to pomoże Ci go utrwalić!

Pamiętaj, że w angielskim jest jeszcze więcej czasów przyszłych, ale Future Simple to podstawa, od której warto zacząć.