Gerund i Infinitive - podstawy
Gerund to czasownik z końcówką -ing, na przykład "swimming" czy "reading". Infinitive to po prostu bezokolicznik, który najczęściej występuje po słowie "to", jak "to swim" czy "to read".
Gerund używamy w kilku sytuacjach. Pojawia się w czasach ciągłych (Continuous), na przykład "I am reading" czy "I was reading". Stosujemy go także po czasownikach wyrażających uczucia, takich jak "love", "like", "hate" - na przykład "I like swimming" albo "I hate going to school". Co ważne, gerund występuje również po przyimkach jak "in", "on", "at" - przykładowo: "I'm afraid of walking in the dark".
Infinitive (bezokolicznik) stosujemy jako podmiot w zdaniu, np. "To forgive is a human thing". Używamy go też do wyrażania chęci zrobienia czegoś: "My instructions are to bring you home safely". Bezokolicznik pojawia się również po pewnych czasownikach jak "want", "agree", "aim" oraz po wyrażeniu "I would like": "I would like to try this dish".
Warto zapamiętać! Kiedy przyimki takie jak "in", "on", "about" pojawiają się w zdaniu, zwykle po nich następuje czasownik z końcówką -ing, a nie bezokolicznik!