Czasowniki modalne (Modal verbs)
Czasowniki modalne świetnie oddają nasz stosunek do tego, co mówimy. Gdy jesteś pewien, że coś jest prawdą, używasz must - np. "It must be my neighbour" (To musi być mój sąsiad). Jest to twoje mocne przekonanie o prawdziwości wypowiedzi.
Kiedy jesteś pewien, że coś jest nieprawdą, sięgasz po can't - np. "It can't be my mum because she is at work" (To nie może być moja mama, bo jest w pracy). Wyrażasz tu swoje przekonanie, że coś jest niemożliwe.
Gdy nie masz pewności co do sytuacji, możesz użyć might/may/could - np. "He might be your teacher" (On może być twoim nauczycielem). Te czasowniki wyrażają przypuszczenie lub możliwość.
💡 Wskazówka: Aby mówić o przeszłości z tymi samymi poziomami pewności, dodaj have + czasownik w 3. formie (participle). Na przykład: "She must have lost her keys" (Ona musiała zgubić klucze) lub "It can't have been a murder" (To nie mogło być morderstwo).
Pamiętaj, że czasowniki modalne nie zmieniają formy w zależności od osoby - zawsze używasz tej samej formy dla I, you, he, she, it, we, they.