Czasowniki nieregularne w języku hiszpańskim
Czasowniki nieregularne w języku hiszpańskim mają specyficzne zmiany w temacie podczas odmiany. Na przykład czasownik querer (chcieć) odmienia się: quiero, quieres, quiere, queremos, queréis, quieren.
Wiele hiszpańskich czasowników nieregularnych zmienia samogłoskę w temacie. Czasowniki jak pensar (myśleć) zmieniają "e" na "ie" w niektórych osobach: pienso, piensas, piensa, pensamos, pensáis, piensan. Podobnie dormir (spać) zmienia "o" na "ue": duermo, duermes, duerme, dormimos, dormís, duermen.
Niektóre czasowniki mają całkowicie nieregularną odmianę, jak ir (iść): voy, vas, va, vamos, vais, van czy ser (być): soy, eres, es, somos, sois, son. Warto też zapamiętać odmianę tener (mieć): tengo, tienes, tiene, tenemos, tenéis, tienen.
Wskazówka! Czasowniki nieregularne w języku hiszpańskim najlepiej uczyć się w grupach według typu nieregularności. Na przykład, wszystkie czasowniki zmieniające "e" na "ie" czy "o" na "ue".