Narodowości w języku hiszpańskim
Narodowości w hiszpańskim mają swoje specjalne zasady - zawsze piszemy je małą literą i zmieniają się w zależności od płci. To znacznie różni się od polskiego!
Kraje europejskie mają często proste formy. Español/española Hiszpan/Hiszpanka, italiano/italiana Włoch/Włoszka, francés/francesa Francuz/Francuzka. Zauważ, że męskie formy często kończą się na -o lub spółgłoskę, a żeńskie na -a.
Kraje Ameryki Łacińskiej mają swoje charakterystyczne końcówki. Mexicano/mexicana, argentino/argentina, colombiano/colombiana - tu wzór jest bardzo regularny z końcówkami -o/-a.
Wskazówka: Pamiętaj, że narodowości w hiszpańskim zawsze piszemy małą literą, nawet na początku zdania gdy mówimy o grupie ludzi!
Niektóre narodowości mają identyczną formę dla obu płci, jak estadounidense Amerykanin/Amerykanka czy canadiense Kanadyjczyk/Kanadyjka. Te są najłatwiejsze do zapamiętania, bo nie musisz myśleć o zmianie końcówki.