Czasowniki SER i ESTAR oraz ich zastosowanie
W hiszpańskim istnieją dwa czasowniki oznaczające "być": SER i ESTAR. Używamy ich w różnych kontekstach!
SER (być) stosujemy do opisu cech stałych i niezmiennych. Używamy go mówiąc o pochodzeniu, przedstawiając się, opisując zawód, religię czy podając godziny i daty. Odmiana: yo soy, tú eres, él/ella es, nosotros somos, vosotros sois, ellos/ellas son.
ESTAR (być) dotyczy stanów tymczasowych i zmiennych. Wykorzystujemy go mówiąc o lokalizacji, emocjach, nastroju, stanie zdrowia i fizycznym oraz czynnościach w trakcie. Odmiana: yo estoy, tú estás, él/ella está, nosotros estamos, vosotros estáis, ellos/ellas están.
💡 Wskazówka: Zapamiętaj regułę: SER to cechy stałe kim/czymcosˊJEST, a ESTAR to stany zmienne jak/gdziecosˊJEST.
Inne ważne czasowniki
TENER (mieć, posiadać): yo tengo, tú tienes, él/ella tiene, nosotros tenemos, vosotros tenéis, ellos/ellas tienen.
GUSTAR (lubić): yo gusto, tú gustas, él/ella gusta, nosotros gustamos, vosotros gustáis, ellos/ellas gustan.
PREFERIR (preferować): yo prefiero, tú prefieres, él/ella prefiere, nosotros preferimos, vosotros preferís, ellos/ellas prefieren.
LLAMARSE (nazywać się): yo llamo, tú llamas, él/ella llama, nosotros llamamos, vosotros llamáis, ellos/ellas llaman.
VIVIR (mieszkać): yo vivo, tú vives, él/ella vive, nosotros vivimos, vosotros vivís, ellos/ellas viven.
Odmiana czasowników w grupach
Hiszpańskie czasowniki dzielą się na trzy grupy według zakończenia bezokolicznika −AR,−ER,−IR. Każda grupa ma charakterystyczne końcówki:
Dla czasowników z końcówką -AR: -o, -as, -a, -amos, -áis, -an
Dla czasowników z końcówką -ER: -o, -es, -e, -emos, -éis, -en
Dla czasowników z końcówką -IR: -o, -es, -e, -imos, -ís, -en