Kiedy używać HABER, ESTAR i SER - podstawowe różnice
Haber to twój wybór, gdy mówisz o istnieniu czegoś lub tworzysz czasy złożone. W Pretérito Perfecto odmieniasz go he/has/ha,hemos/habeˊis/han, ale w innych przypadkach używasz tylko formy hay.
Estar zawsze odmieniasz estoy/estaˊs/estaˊ,estamos/estaˊis/estaˊn i używasz go dla tymczasowych stanów, lokalizacji i czynności w toku. To czasownik "tu i teraz".
Ser też zawsze odmieniasz soy/eres/es,somos/sois/son, ale służy do opisywania cech stałych, tożsamości i charakterystyk. To czasownik "kim lub czym jesteś na stałe".
Wskazówka: Jeśli możesz powiedzieć "obecnie" lub "w tej chwili", prawdopodobnie użyjesz estar. Jeśli opisujesz coś, co się nie zmienia łatwo, to ser.
Haber pojawia się z:
- un/una (coś nowego w rozmowie)
- liczbami
- mucho
- rzeczownikami bez rodzajnika
- czasami złożonymi
Estar używasz z:
- gerundio −ando,−iendo
- określonymi rzeczownikami el/la/los/las
- zaimkami dzierżawczymi mi/tu/su
- samopoczuciem w danej chwili
- zawodami niewyuczonymi (kelner, sprzedawca)
Ser wybierasz dla:
- narodowości
- przedstawiania się
- cech wyglądu i charakteru
- zawodów wyuczonych (lekarz, prawnik)
- wskazywania
- godziny
- miejsca wydarzeń