Rodzaj rzeczowników w języku hiszpańskim

Zagadnienia gramatyczne hiszpański dotyczące rzeczowników obejmują przede wszystkim rodzaj i liczbę. W języku hiszpańskim występują dwa rodzaje gramatyczne: męski i żeński, w przeciwieństwie do języka polskiego nie ma rodzaju nijakiego.

Większość rzeczowników rodzaju żeńskiego kończy się na -a, a męskiego na -o lub spółgłoskę, jednak istnieją wyjątki od tej reguły.

Przykład: El día (dzień), el problema (problem), el idioma (język obcy) - to rzeczowniki rodzaju męskiego kończące się na -a.

Szczególnym przypadkiem są rzeczowniki rodzaju żeńskiego rozpoczynające się akcentowaną samogłoską a- lub ha-. W liczbie pojedynczej używa się z nimi rodzajnika męskiego el, ale w liczbie mnogiej już żeńskiego las.

Przykład: El agua (woda), el alma (dusza), ale: las aguas, las almas.

Odmiana rzeczowników hiszpański w zakresie tworzenia form żeńskich polega najczęściej na:

1. Zamianie końcówki -o na -a
2. Dodaniu -a do formy męskiej zakończonej na spółgłoskę

Przykład: El amigo -> La amiga (przyjaciel -> przyjaciółka) El profesor -> La profesora (nauczyciel -> nauczycielka)

Istnieją również nieregularne formy żeńskie:

Highlight: El actor -> La actriz (aktor -> aktorka) El rey -> La reina (król -> królowa) El poeta -> La poetisa (poeta -> poetka)

Hiszpański gramatyka w pigułce PDF często zawiera takie zestawienia wyjątków, które warto zapamiętać.