Rodzajniki i przeczenia w języku niemieckim
W języku niemieckim rodzajniki zmieniają się w zależności od rodzaju i przypadku rzeczownika. W mianowniku mamy: ein/der (męski), eine/die (żeński), ein/das (nijaki) oraz X/die (liczba mnoga). W bierniku zmieniają się na: einen/den (męski), eine/die (żeński), ein/das (nijaki), X/die (liczba mnoga).
Rodzajnika nieokreślonego (ein, eine, einen) używamy, gdy mówimy o czymś po raz pierwszy. Natomiast rodzajnika określonego (der, die, das) używamy, gdy mówimy o czymś ponownie, np. das Auto (to konkretne auto) vs. ein Auto (jakieś auto).
W języku niemieckim mamy różne sposoby zaprzeczania. Kein/keine stosujemy przy rzeczownikach nieokreślonych (bez rodzajnika). Formy te zmieniają się zależnie od przypadku, np. "Ich habe keine Schwester" (nie mam siostry) czy "Ich habe keinen Bruder" (nie mam brata).
💡 Wskazówka: Aby rozróżnić mianownik od biernika, przetłumacz zdanie na polski i zadaj odpowiednie pytanie. Przy bierniku pytamy "kogo? co?", a przy mianowniku "kto? co?".
Z kolei nicht służy do zaprzeczania czasowników. Jeśli w zdaniu jest tylko czasownik główny, "nicht" stawiamy na końcu zdania: "Ich schlafe nicht" (nie śpię). Gdy w zdaniu występuje dodatkowo czasownik modalny lub posiłkowy, "nicht" stawiamy przed czasownikiem głównym: "Ich kann nicht schlafen" (nie mogę spać).
Słowo nein (nie) używamy wyłącznie jako odpowiedź przeczącą na pytanie.