Zdania z „wenn", „dass" i „ob"
Spójnik „wenn" (kiedy, gdy) używasz do wyrażania warunków i następstw. To jak domino - najpierw stawiasz warunek, potem pokazujesz skutek.
Gdy zaczniesz od zdania pobocznego z „wenn", możesz dodać „dann" w zdaniu głównym (ale nie musisz). Przykład: Wenn ich krank bin, dann bleibe ich im Bett (Kiedy jestem chory, leżę w łóżku). Zauważ, że czasownik w zdaniu z „wenn" ląduje na końcu!
Spójnik „dass" (że) to twój sposób na przekazywanie cudzych słów lub myśli. Zawsze wymaga szyku końcowego - czasownik ucieka na sam koniec zdania. Sie sagt, dass sie meine Hilfe braucht (Ona mówi, że potrzebuje mojej pomocy).
Spójnik „ob" (czy) używasz w pytaniach pośrednich. Podobnie jak „dass", wymaga szyku końcowego. Ich weiß nicht, ob er mich mag (Nie wiem, czy on mnie lubi). To elegancki sposób na zadawanie pytań bez bezpośredniego pytania.
💡 Zapamiętaj: W zdaniach z „dass" i „ob" czasownik zawsze ucieka na koniec - to klucz do poprawnej niemieckiej składni!