Antygona to dramat Sofoklesa, który jest częścią cyklu tebańskiego, a wydarzenia w nim nawiązują do mitu Labdakidów. Jest to tragedia antyczna, która powstała w 442 roku p.n.e. i jest najwcześniejszą z siedmiu ocalałych tragedii Sofoklesa.
Akcja dramatu rozgrywa się w ciągu jednego dnia, a miejsce wydarzeń to pałac królewski Tebach.
Antygona jest córką Edypa i Jokasty i narzeczoną Hajmona. Pochodzi z rodu Labdakidów, który był naznaczony klątwą. Jej siostrą jest Ismena. Innymi ważnymi postaciami są Kreon - król Teb, Hajmon - syn Kreona i Eurydyki oraz strażnik Tyrezjasz.
Akcja rozpoczyna się od rozmowy między Antygoną i Ismeną, a następnie Antygona dokonuje publicznego aktu przeciwko władzy, za co zostaje aresztowana, a potem występuje przed Kreonem. Następuje rozmowa Hajmona z ojcem, skazanie Antygony na śmierć, a potem przybycie Tyrezjasza do Kreona z ostrzeżeniem. Dramat kończy się samobójstwem Antygony i Hajmona oraz śmiercią Eurydyki.
Tragedia Sofoklesa nawiązuje do mitu o rodu Labdakidów, z którego wywodzi się główna bohaterka. Antygona, mimo ostrzeżenia siostry, narusza zakaz władcy i zostaje złapana przez strażników. Kreon, mimo przekonań Ismeny i miłości Hajmona, skazuje ją na śmierć. Przed wyrokiem do Kreona przybywa Tyrezjasz, aby ostrzec go i zapowiedzieć śmierć Hajmona. Niestety na zmianę wyroków jest już za późno, co prowadzi do tragedii.
Tragedia podejmuje tematy władzy, konfliktu serca i rozumu oraz między religią a polityką. Sofokles ukazuje konflikt tragiczny pomiędzy Antygoną, która kieruje się miłością i nakazami boskimi, a Kreonem, który działa z myślą o dobru państwa i honorze władcy. Konflikt ten prowadzi do tragicznego zakończenia.
Antygona to jedno z najważniejszych dzieł literatury antycznej, które porusza wiele istotnych problemów moralnych i filozoficznych. Jego przesłanie wciąż jest aktualne i inspiruje do refleksji na temat władzy, moralności oraz wyborów, jakie podejmujemy w życiu. Antygona to z pewnością lektura warta uwagi dla każdego miłośnika literatury.
