Przypowieści Nowego Testamentu
Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie opowiada o człowieku pobitym przez zbójców, któremu pomocy udzielił Samarytanin (przedstawiciel znienawidzonej przez Żydów nacji). Wcześniej przechodzący kapłan i lewita zignorowali rannego. Ta historia uczy, że bliźnim jest każdy człowiek, bez względu na pochodzenie, a pomagać należy wszystkim potrzebującym bez oczekiwania na nagrodę.
Przypowieść o siewcy przedstawia rolnika rzucającego ziarno, które pada na różne rodzaje gleby - drogę, skałę, ciernie i żyzną ziemię. Tylko na tej ostatniej wydaje plon. To alegoria losów nauki Chrystusa - nie wszyscy, którzy ją słyszą, przyjmują ją i żyją według jej zasad. Tylko ci, którzy naprawdę przyjmą naukę Jezusa do serca (żyzna gleba), staną się dojrzałymi chrześcijanami.
Przypowieść o robotnikach w winnicy dotyczy gospodarza, który płaci taką samą kwotę wszystkim pracownikom, niezależnie od czasu ich pracy. Symbolizuje to dobroć Boga, który daje szansę na zbawienie zarówno tym, którzy przez całe życie byli pobożni, jak i tym, którzy nawrócili się pod jego koniec.
Księgi biblijne na poziom rozszerzony
Historia Abrahama i Izaaka to opowieść o próbie wiary. Bóg nakazał Abrahamowi złożyć w ofierze jego jedynego syna. Abraham był posłuszny, ale w ostatniej chwili anioł powstrzymał jego rękę, a zamiast chłopca ofiarowany został baran. Ta historia pokazuje bezgraniczne zaufanie Abrahama do Boga.
Pieśń nad Pieśniami to wyjątkowa księga biblijna - jedyna, która nie mówi bezpośrednio o sprawach religijnych. To poetycki dialog kochanków, pełen tęsknoty, zachwytu i namiętności. Można ją interpretować dosłownie jako poemat o miłości fizycznej lub symbolicznie - jako alegorię miłości Boga do narodu wybranego (interpretacja judaistyczna) lub Chrystusa do Kościoła (interpretacja chrześcijańska).