Księga Rodzaju i Koheleta
Księga Rodzaju (Genesis) otwiera Biblię, opisując stworzenie świata i pierwsze dzieje ludzkości. Bóg w ciągu sześciu dni stworzył światłość, niebo, ląd, rośliny, ciała niebieskie, zwierzęta i na końcu człowieka na swoje podobieństwo. Siódmego dnia odpoczywał.
Historia Adama i Ewy pokazuje, jak pierwsi ludzie żyli szczęśliwie w ogrodzie Eden, dopóki nie złamali zakazu Boga i nie zjedli owocu z drzewa poznania dobra i zła. Wąż skusił kobietę, która poczęstowała też męża. Za karę zostali wygnani z raju, a na świecie pojawiło się zło i cierpienie.
Księga Rodzaju opisuje również potop - karę za ludzkie grzechy - z którego ocalał jedynie Noe z rodziną i zwierzętami w arce. Poznajemy też historie patriarchów - Abrahama, Jakuba i Józefa, przodków narodu wybranego.
💡 Historia Abrahama, który miał złożyć w ofierze swojego syna Izaaka, to jedna z najbardziej dramatycznych prób wiary opisanych w Biblii. Pokazuje bezgraniczne zaufanie Bogu, nawet w obliczu najtrudniejszych wymagań.
Księga Koheleta rozpoczyna się słynnym zdaniem "Marność nad marnościami, wszystko marność!" Autor zastanawia się nad sensem życia, twierdząc, że wszystko jest ulotne i przemijające. Zauważa, że mądrzy i głupi, bogaci i biedni - wszyscy umierają tak samo.
Kohelet wypróbował różne przyjemności życia, ale żadna nie dała mu trwałego szczęścia. Dochodzi do wniosku, że najlepszą drogą jest umiar w życiu i chwalenie Boga. Zastanawia się, dlaczego dobrych i złych spotyka ten sam los, często nawet lepszy tych złych, co wprowadza element refleksji nad sprawiedliwością boską.