Człowiek w Biblii - od raju do wygnania
Człowiek powstaje na podobieństwo Boga - ma nieśmiertelność i umiejętność kochania. To korona stworzenia i namiestnik Boga na ziemi, co daje mu przywileje, ale i wielkie obowiązki.
W raju życie było beztroskie - wszystko pod dostatkiem, obecność Boga, znajomość tylko dobra i nieśmiertelność. Jedyny zakaz dotyczył drzewa zakazanego. Grzech pierworodny polegał na tym, że człowiek chciał być jak Bóg i stracił ufność, uwierzył węży (symbol zła).
Konsekwencje grzechu były dramatyczne: śmierć, choroby, zło, utrata kontaktu z Bogiem, wstyd, ból rodzenia i wygnanie z raju. Eva znaczy "życie", a Adam - "człowiek". Od wygnania rozpoczyna się wędrówka człowieka (homo viator) w poszukiwaniu utraconego Edenu.
Opowieść o stworzeniu to hymn na cześć Twórcy - podniosły styl z powtórzeniami nadaje rytmiczność. Człowiek stał się nienasycony i ciągle poszukuje głębszego sensu życia.
Zapamiętaj: "Podróż człowieka" przez życie to podróż w poszukiwaniu sensu i szczęścia!