Czym jest norma językowa?
Norma językowa to wszystkie środki językowe, które społeczeństwo uznało za poprawne w danym okresie. To jak umowa między wszystkimi, którzy mówią po polsku - ustalamy, co brzmi dobrze, a co już nie.
Składa się z kilku części: normy składniowej, fleksyjnej, słowotwórczej, leksykalnej i stylistycznej. Każda z nich pilnuje innego aspektu języka, od odmiany słów po budowę zdań.
Norma wzorcowa to język staranny, którego używamy w sytuacjach formalnych. Bez skrótów myślowych czy potocznych zwrotów - na przykład "Otrzymałam wiele materiałów do wykonania" brzmi lepiej niż "Szefowa dała mi zadanie bojowe".
Pamiętaj: Błąd językowy to po prostu odstępstwo od przyjętych zasad - jak napisanie "wziąść" zamiast "wziąć".
Typy błędów językowych
Błędy fleksyjne dotyczą odmiany części mowy. Piszesz "do Maroka" (nie "Mavoko"), "wszedłem" (nie "weszłem") czy "w grudniu" (nie "w grudzień").
Błędy składniowe psują budowę zdań. Zamiast "Wstając, świeciło słońce" powiedz "Gdy wstałam, świeciło słońce" - logika ma znaczenie!
Błędy frazeologiczne to pokręcone powiedzenia, jak "ciężki orzech do zgryzienia" zamiast "twardy orzech". Błędy słownikowe to pomylenie znaczeń - nostalgia dotyczy tylko ojczyzny, nie wakacji.
Błędy stylistyczne to niewłaściwy dobór słów do sytuacji, a błędy fonetyczne i słowotwórcze dotyczą wymowy i tworzenia nowych wyrazów.