"Dżuma" Alberta Camusa - analiza utworu
Kiedy myślisz o epidemii, prawdopodobnie wyobrażasz sobie chaos i strach - dokładnie tak zaczyna się "Dżuma" Camusa. Ta powieść współczesna z 1947 roku to nie tylko opowieść o chorobie, ale przede wszystkim parabola - czyli historia z ukrytym, głębszym znaczeniem.
Camus stworzył kronikę wydarzeń w algierskim Oranie lat 40., gdzie wybuch epidemii dżumy zamyka mieszkańców w ich własnym mieście. Narrator trzecioosobowy dopiero na koniec ujawnia swoją tożsamość - to dr. Rieux, główny bohater, który chciał zachować "ton obiektywnego świadka".
Struktura powieści przypomina dramat - 5 części odpowiada kolejnym etapom rozwoju epidemii. Od pierwszych martwych szczurów, przez bagatelizowanie sytuacji przez władze, aż po pełne zamknięcie miasta.
Pamiętaj: Motto z Daniela Defoe podpowiada, że dżuma symbolizuje wszelkie formy zniewolenia - od okupacji nazistowskiej po każdą sytuację, która odbiera ludziom wolność.