Alternatywny zapis:

podczas wizyty w teatrze ujrzał Izabelę Łęcką – kobietę, która na zawsze zmieniła jego życie. 13. Cała Warszawa wciąż plotkowała o tym, że mężczyzna sam nie dorobił się niczego, a wszystko, co ma, zawdzięcza Minclom. Z tego względu bohater postanowił wyruszyć do Bułgarii, gdzie miał zaopatrywać wojska w czasie wojny rosyjsko-tureckiej. 14. Wokulski wrócił do Warszawy. Przywiózł ze sobą olbrzymią sumę pieniędzy – ok. 300 000 rubli. Dzięki takiej kwocie nie tylko zamknął usta ludziom wątpiącym w jego zdolności, lecz mógł także znacznie zbliżyć się do arystokracji, na czym zależało mu ze względu na Łęcką. 15. Stanisław Wokulski zaczął podejmować pierwsze kroki, które miały służyć zdobyciu serca ukochanej. Najpierw postanowił stworzyć z jej ojcem spółkę do handlu ze Wschodem, później wykupił srebra Łęckich. Jako że nie znał angielskiego, a panna Izabela miała w zwyczaju porozumiewać się w tym języku, gdy chciała, by postronne osoby jej nie rozumiały, podejmuje naukę języka. 16. Spacer po Powiślu ponownie uświadomił Wokulskiemu, że w Warszawie żyje wielu biednych ludzi, którym trzeba pomóc. Spotkanemu tam Wysockiemu główny bohater zaproponował pracę. 17. Wokulski nadal poświęcał swój czas staraniom o piękną Izabelę. Często pojawiał się pośród przedstawicieli wyższych sfer, spacerował po Łazienkach. Kiedy dowiedział się, że Łęcka uwielbia włoskiego aktora - Rossiego - postanowił zgotować mu wspaniałe przyjęcie w teatrze. Jego starania jednak nie wystarczyły, by zmienić zdanie córki Tomasza. 18. Niemożność zdobycia chłodnego serca panny Łęckiej spowodowała, że Wokulski postanowił wyjechać do Paryża, gdzie miał prowadzić interesy z Suzinem. 19. W stolicy Francji Wokulski poznał profesora Geista – wybitnego naukowca, który nie cieszył się sympatią badaczy skupionych na uniwersytetach ze względu na przełomowe badania, jakie prowadził. Stanisław zastanawia się, czy nie poświęcić swojego życia pracy naukowej. 20. Wokulski otrzymał list od Zasławskiej. Pisała, by powrócił do ojczyzny i prędko spotkał się z Łęcką. 21. W Zasławku główny bohater spędził wiele czasu z Izabelą. Wyznał jej nawet uczucie, na co trudno było mu się zdobyć wcześniej. Niedługo później przyjęła ona jego oświadczyny, co zupełnie odmieniło Wokulskiego, który w końcu stał się człowiekiem szczęśliwym. 22. Podczas podróży do Krakowa bohater widział flirt Łęckiej i Starskiego. Rozmawiali po angielsku myśląc, że mężczyzna ich nie zrozumie. On jednak, nauczony wcześniejszymi doświadczeniami, potrafił już posługiwać się tym językiem. 23. Zrozpaczony Wokulski podjął próbę samobójczą, kładąc się na torach w Skierniewicach. Został jednak uratowany przez Wysockiego, któremu wyświadczył niegdyś wielką przysługę. 24. Powrót głównego bohatera do Warszawy i wycofanie się z interesów. Sklep został przejęty przez Szlangbauma, a Wokulski wystarał się u niego, by zostawił on wszystkich starych pracowników. 25. Wyjazd Wokulskiego do Moskwy. Najpierw plotkowano, że opuścił on ojczyznę na zawsze, później jednak zaczęły pojawiać się informacje o tym, iż widziano go w Zasławku. 26. Główny bohater sporządził testament. Najwięcej (140 000 rubli) zapisał Ochockiemu - kuzynowi Łęckiej i człowiekowi zainteresowanemu nauką, 25000 dostało się Rzeckiemu, a 20 000 Stawskiej. Wokulski nie zapomniał także o innych osobach, zapisując im mniejsze kwoty. 27. Do Warszawy dotarła wiadomość o wysadzeniu ruin zamku w Zasławiu. Wszyscy podejrzewali, że Wokulski popełnił samobójstwo. Jednak zakończenie „Lalki” nie rozstrzyga tej kwestii jednoznacznie - być może rzeczywiście zginął pod gruzami, ale bardzo prawdopodobny był także jego wyjazd do Paryża, by pracować z Geistem (bohater wcześniej kupił narzędzia niezbędne do badań chemicznych) lub na Wschód, aby dalej móc prowadzić interesy.