Starożytność do Pozytywizmu - Podróż przez epoki literackie
Starożytność VIIIw.p.n.e.−Vw.n.e. to początek pisanej literatury europejskiej. To czas, gdy Homer tworzył swoje eposy, a w teatrach greckich rozbrzmiewały tragedie Sofoklesa. Literatura tego okresu pełna jest mitów, które do dziś inspirują twórców.
Średniowiecze 476r.−koniecXVw. zdominowała religia i anonimowość twórców. Pojawiły się wtedy pierwsze teksty w językach narodowych, a także wspaniałe eposy rycerskie jak "Pieśń o Rolandzie" oraz arcydzieła pokroju "Boskiej Komedii" Dantego.
Renesans XIV/XVw.−koniecXVIw. przyniósł zwrot ku człowiekowi i wartościom antycznym. To epoka humanizmu, w której tworzyli geniusze tacy jak Szekspir czy Jan Kochanowski. Rozkwitła literatura w językach narodowych, zastępując dominującą wcześniej łacinę.
Barok koniecXVIw.−połowaXVIIIw. to czas kontrastów i przepychu. Literatura pełna była refleksji o śmierci i przemijaniu, a poeci jak Mikołaj Sęp Szarzyński czy Jan Andrzej Morsztyn tworzyli konceptualne, pełne paradoksów utwory.
💡 Pamiętaj! Każda epoka jest reakcją na poprzednią - oświecenie przeciwstawiło się barokowi, romantyzm odrzucił wartości oświeceniowe, a pozytywizm starał się uporządkować romantyczny chaos.
Oświecenie koniecXVIIw.−1795r. wyniosło na piedestał rozum i naukę. Pisarze jak Ignacy Krasicki tworzyli utwory dydaktyczne i satyry, które miały nie tylko bawić, ale przede wszystkim uczyć i wychowywać społeczeństwo.
Romantyzm początekXIXw.−1864r. to bunt przeciwko rozumowi i zwrot ku uczuciom oraz wyobraźni. W Polsce, za sprawą Mickiewicza i Słowackiego, epoka ta miała silny wymiar patriotyczny i niepodległościowy.
Pozytywizm 1864r.−lata90.XIXw. to powrót do rozumu i nauki. Pisarze tacy jak Prus, Orzeszkowa czy Sienkiewicz w swoich realistycznych utworach promowali ideę pracy organicznej i pracy u podstaw jako drogę do odbudowy polskiego społeczeństwa.