Podstawy fonetyki polskiej
Wszystkie dźwięki w polszczyźnie dzielimy na samogłoski (a, ą, e, ę, o, u, i, y) i spółgłoski (wszystkie pozostałe). To podstawowy podział, który musisz znać.
Dźwięczność to bardzo ważna cecha głosek. Głoski dźwięczne (jak b, d, g, z) powodują drganie strun głosowych, a bezdźwięczne (jak p, t, k, s) nie. Sprawdź to, przykładając rękę do gardła!
Kolejny podział to głoski ustne i nosowe. Większość głosek to ustne, ale mamy też nosowe: ą, ę oraz m, n z ich miękkimi wariantami.
Twardość i miękkość spółgłosek wpływa na pisownię. Spółgłoski miękkie często piszemy z apostrofem (ń, ś, ć) lub przed i (ci, si, zi).
Pamiętaj: Rozróżnianie głosek od liter to klucz do dobrej pisowni - słowo "pszczoła" ma 8 liter, ale tylko 6 głosek!
Upodobnienia fonetyczne (jak uzdźwięcznienie "trawka" → "trafka") pokazują, że mówimy inaczej niż piszemy. Te procesy pomagają nam płynnie wymawiać trudne połączenia spółgłosek.