Historia Abrahama i próba wiary
Abraham rozpoczyna swoją historię jako Abram, który otrzymuje od Boga nakaz udania się do ziemi Kanaan. Pragnie on mieć z żoną dziecko, co spełnia się dopiero po zmianie jego imienia na Abraham - wtedy rodzi mu się syn Izaak.
W Biblii miejsca mają symboliczne znaczenia. Pustynia symbolizuje jałową, bezludną przestrzeń i miejsce próby. Potop przedstawia katastrofę ludzkości, a Kanaan jest miejscem prawa i nakazów.
Najważniejsza próba Abrahama opisana jest w księdze Rodzaju. Bóg nakazuje mu złożyć w ofierze własnego syna Izaaka w kraju Moria. Abraham, nie wahając się, wyrusza w drogę z synem, sługami i drewnem na ofiarę. Na miejscu buduje ołtarz i jest gotowy zabić Izaaka, gdy nagle anioł zatrzymuje go. Zauważa wtedy barana uwięzionego w zaroślach, którego składa w zamian.
💡 Ciekawostka: W biblijnych opowieściach nie ma opisów psychiki bohaterów - liczy się przede wszystkim ich działanie i wiara. Abraham jest przedstawiony jako całkowicie oddany Bogu, gotowy poświęcić nawet najcenniejszy dar - długo oczekiwanego syna.
Anioł oznajmia, że Abraham przeszedł próbę wiary i zostanie za to nagrodzony. Co ciekawe, Izaak nie buntuje się przeciwko ojcu, lecz rozumie jego wybór podporządkowania się woli Bożej.